[No Huss][Wat mer sich söns noch aanluure kann] (Leider nit op Kölsch)

[Zeröck no dr andere Sick]

Et kölsche Wappe

Roland's

Kölsche Sick

vun dr andere Sick

Et kölsche Wappe

Heimwieh noh Kölle

Wööt un Tön vum Ostermanns Will


 
En Kölle am Rhing ben ich gebore.
Ich han - un dat litt mir em Senn -
ming Muttersprooch noch nit verloore.
Dat es jet, wo ich stolz drop ben.
 
Wenn ich su an ming Heimat denke
un sinn d'r Dom su vör mir stonn,
mööch ich direck op heim ahn schwenke,
ich mööch zo Foß noh Kölle gonn.
 
Un deit d'r Herrjott mich ens roofe,
dem Petrus sagen ich alsdann:
"Ich kann et räuhig Dir verzälle,
dat Sehnsucht ich noh Kölle han."
 
Wenn ich su an ming Heimat denke
un sinn d'r Dom su vör mir stonn,
mööch ich direck op heim ahn schwenke,
ich mööch zo Foß noh Kölle gonn.
 
Un luuren ich vum Himmelspöözge
dereins he op ming Vatterstadt,
well stell ich noch dobovve sage,
wie gähn ich Dich, ming Kölle, hatt.
 
Wenn ich su an ming Heimat denke
un sinn d'r Dom su vör mir stonn,
mööch ich direck op heim ahn schwenke,
ich mööch zo Foß noh Kölle gonn.


Schriev ens!Schriev mer ens! Isch tät misch freue!.

©1999 by Orlando, Wellington/NZ